روان درمانی و خدمات روانپزشکی

روان درماني چيست؟

• نوعی مداخله درماني غيردارويي براي درمان مشكلات واختلالات رواني است.
• نوعی مداخله درماني مبتني برايجاد رابطه درماني بين مراجع وروانشناس مي باشد.
• نوعی مداخله درماني مبتني براستفاده ازتكنيك هاي درماني برگرفته از علوم روانشناسی ورفتاري است.

روان درمانی با مشاوره چه تفاوتی دارد؟

• درروان درماني به اختلال روانی مانند اضطراب،وسواس،افسردگي پرداخته مي شود.
• درمشاوره به مشكلات موقعيتي مانند تربيتي،تحصيلي، خانوادگي،شغلي وازدواج پرداخته مي شود.
• روان درماني معمولا برخلاف مشاوره نيازمندبه جلسات طولاني مدت درمان است.

دارودرماني(روان پزشكي)چيست؟

• نوعي مداخله درماني دارويي براي درمان اختلالات حاد رواني است.
• نوعي مداخله درماني مبتني بريك رابطه پزشك- بيماراست وبه مراجع، به دید یک بیمار توجه مي شود.
• روان پزشك يك پزشك عمومي است كه دارای تخصص اعصاب و روان می باشد.
• روان پزشک با متخصص مغز واعصاب فرق دارد
• وظيفه تشخيص بيماري رواني برعهده روان پزشك است
• فقط یک روان پزشک  می تواند تشخیص بدهد که کسی بیماری افسردگی یا اختلال اضطرابی به معنای علمی را دارد یا ندارد مانند یک پزشک که وظیفه تشخیص بیماری جسمی را دارد.

دارودرماني با مشاوره وروان درماني چه تفاوتی دارد؟

• فرض اساسی در مشاوره وروان درمانی این است که هراندازه انسان از خصوصيات فردي وشخصیتي خود آگاهی بیشتری پیدا کند، سلامت روانی او بیشتر است وقدرت تصمیم گیری و توان بیشتری برای مقابله با مشکلات دارد بنابراين مشاوروران شناس با استفاده از تئوریها و تکنیکهای روان درمانی ومشاوره اي ویژگی شخصیتی وفردي رابه مراجع می شناساند.
• فرض اساسي درروان پزشكي اين است كه درمان بيماري هاي رواني مانند بيماري هاي جسماني براساس تشخيص پزشكي ومداخلات دارويي مي باشد.

تقسيم بندي اختلالات روانی ازنظرشدت وضعف

1- ناراحتي خفيف رواني یا نوروز(روان رنجوری)

به حالاتي گفته مي شود كه شخص نمي تواند با مردم ارتباط خوبي داشته باشدو معمولا بيمار به دليل مشكلات زندگي ،گرفتاريهاي خانوادگي ،شغلي واجتماعي دچار ناراحتي اعصاب مي شود.

2-ناراحتي شديد رواني یا سایکوز(روان ‍پریشی)

حالت غيرطبيعي دررفتار وگفتار بيمار كه برخي ازمردم به آن جنون يا ديوانگي مي گويند.رفتارغيرعادي آنان براي مردم وخودشان ايجاد مزاحمت مي نمايد وفرد ازبیماری خود آگاهی ندارد ودچار توهم وهذيان می باشد.

انواع بيماريهاي رواني خفيف (روان رنجور)

• اضطراب: داشتن نگراني ،دلشوره ، بيقراري بدون وجود داشتن هيچ گونه علت خاص

• افسردگي : عدم تمايل به برقراري ارتباط با اطرافيان ودخود فرو رفتن

• هيستري: افرادي كه جهت جلب توجه دچار اختلالاتي در جسم مي شوند و تظاهرات آن بيشتر به صورت بدني است.

• فوبيا: ترس مرضي شديد از محيط اطراف بدون وجود داشتن يك محرك خارجي ترس آور

• وسواس: انجام مداوم و تکراری يك عمل و يا تمركز مداوم در فكر كردن به يك موضوع (درگيري فكري وعملي با كار)

خصوصیات افراد روان رنجور

• دلهره و اضطراب و بيقراري دارندواغلب عصباني و پرخاشگر هستند وترس های بی مورد دارند.

• گوشه گیر وغصه دارتد٬ناامید وافسرده اند٬از زندگی لذت نبرده وناراضی اند.

• نسبت به كار و زندگي بی میل وانگیزه اند ونقش اجتماعی خود را از یاد برده اند.

• احساس سستي وكوفتگي در بدن مي كننداحساس درد در نقاط مختلف بدن از جمله سر وگردن ،دست وپا ،شكم ،كمرواندامها دارند.

• مبتلا به اختلالات خواب ٬کاهش وافزایش اشتها ، اختلالات وسواس و مشکلات جنسی هستند

• نمی‌تواند با واقعیت وبا اجتماع خود سازگار شوند با مشکلات مبارزه نمی کنند وسعی در سازش با آنها دارندوازشیوه انعطاف ناپذیری مانندفرارکردن ،ترسیدن و حمله نمودن استفاده می کنند ودارای تعارضات درونی می باشند

• ارتباط این گروه افراد با دنیای واقعی قطع نشده وعملکرد اصلی شخصیت سالم است وفرد از بیماری خود آگاهی دارد.

• نیروی محرکه زندگی این افراد تحت کنترل خود فرد نمی باشد وریشه در اضطراب‌ها وسواس‌ها و احساس‌های کم‌بینی است و قربانی تعارضات درونی خود هستند.

انواع بيماريهاي رواني شديد (روان پريش)

• اسكيزو فرنیا: مهمترين نشانه آن داشتن توهم و هذيان مي باشد

• افسردگي شديد: قطع ارتباط با واقعيت و كناره گيري از ديگران ودر خود فرو رفتن شديد

• مانيك-ديرسيو: افرادي كه تواما داراي خلق شاد وخلق افسرده هستند

خصوصیات افراد روان پريش

• توهم دارند ،يعني چيزهاي را مي بينند و صداهايي مي شنوند كه وجود ندارند و افراد سالم آنها را احساس نمي كنند.

• افكار هذياني دارند و فكر مي كنند همه قصدآسيب رساندن به او را دارنند.

• اغلب حرفهاي بي ربط و غير منطقي مي زنند. مثلا مي گويد من خدا يا پيغمبر هستم.

• رفتار غير طبيعي وعجيب وغريب دارند.

• ارتباط این گروه افراد با دنیای واقعی قطع شده وعملکرد اصلی شخصیت سالم نمی باشد وفرد از بیماری خود آگاهی ندارد.