مطالب جدید هر روز در اینجا

مقالات و مطالب

“مقالات ، مطالب و خبرهای مربوط به مشاوره و روانشناسی را در این مکان دنبال کنید“


.jpg
01/مارس/2020

وسواس و کرونا

شاید این روزا هممون این فکر از سرمون رد شده که چقد آدمای وسواسی زندگی سختی دارن و خیلیامون یاد آدمای وسواسی دورمون افتادیم و رنجی که اونا می کشن.

اما الان کرونا با ما و با آدمهای وسواسی داره چکار می کنه؟ و چطور می توانیم علیرغم شرایط سختی که داریم مواظب سلامت روان خودمان و آدمهای اطرافمون باشیم.

اول این سوال پیش می آید که کدام یک از رفتارهایی که ما این روزها انجام می دهیم وسواس است؟

این سوال را در سه سطح پاسخ میدهیم:

سطح اول افکار هستند که شامل موارد زیر می باشند

1- کلماتی حاکی از شک و تردید ها ؟ آیا دستامو تمیز شستم؟ اگر دستامو تمیز نشسته باشم چی؟ آیا لباسام تمیزه؟ و …

2- تصاویر ذهنی مداوم (مثل اینکه خودم رو یا عزیزانم رو تصور می کنم که بیمارن و حالشون خیلی بده یا اینکه فوت شدن و خودم رو توی مراسمشون تصور می کنم)

3- میل به انجام ناگهانی و مکرر یک کار ( میل به شستن مداوم دست ها و ضد عفونی کردن مداوم سطوح وقتی که هیچ کدام از اتفاقاتی که لازمه پیشگیری هستند پیش نیامده است)

اگر این فکرها دایما تکرار می شوند و نمی توانیم در مقابل آنها مقاومت کنیم و برای برطرف شدنشان، سریعا یک کار را انجام میدهیم حتی برخلاف میلمان این یک فکر وسواسی است.

سطح دوم نحوه معنی کردن این افکار برای خودمان است که شامل موارد زیر می باشد.

1- مسولیت پذیری بیمارگون : به این معنی که اگر من کمترین مسولیت را در انتقال بیماری دارم باید به هر کاری دست بزنم تا آن را منتقل نکنم (مثل اینکه باید همه جا رو ضد عفونی کنم، باید پیامهای بهداشتی رو برای همه بفرستم، باید مداوم به بقیه تذکر بدم و …) .

2- بیش برآورد خطر: به این معنی که احتمال وقوع بیماری و عوارض آن را به شدت بالا تخمین بزنیم (مثلا اینکه اگر مریض بشیم قطعا می میریم)

3-درآمیختگی فکر و عمل: یعنی فکر درباره یک اتفاق بد احتمال بروز آن را بیشتر می کند (مثلا اینکه اگر این فکر به ذهنم بیاد که همسرم کرونا بگیره حتما اون کرونا می گیره).

4- کنترل ذهنی: یعنی باور به اینکه من باید تمام افکار و ذهنم را کنترل کنم (پس نباید بزارم هیچ فکری از بیماری در ذهن من مرور شه و باید تمام افکارم را کنترل کنم). همین الان سعی کن چند لحظه به بخاری فکر نکنی. چی شد؟ تونستین؟

5- تحمل ناپذیری بلاتکلیفی : یعنی اینکه من باید از همه چیز صد در صد مطمئن باشم.(مثلا من نمی تونم تحمل کنم که آیا من الان سالم هستم یا نه و باید مطمِِِِِِِِِئن بشم که خودم و تمام خانواده ام سالم هستیم . باید قطعا بدونم که تمام خونه ام ضد عفونی شده است )و ..

6- کمال گرایی : یعنی اعتقاد به این که باید همه چیز کامل و بی نقص باشه. (باید صد در صد اطرافم به شکل کامل کامل پاکسازی شه)

و نهایتا سطح سوم که شامل رفتارهای ماست .

در این سطح اگر یک رفتار از روی قصد و با تکرار زیاد انجام شود (10 بار شستن دست ها) طوری که انگار هیچ کنترلی بر انجام آن رفتارها ندارید و مجبور هستید که آنها را انجام دهید علیرغم اینکه خودتان هم نمی خواهید یعنی وسواس گریبان شما را گرفته است.
به عبارتی ما در یک چرخه گیر می افتیم

حالا با این چیزایی که گفتم کدوممون این روزا وسواس بیمارگون گرفتیم.

شاید الان بعضیاتون بگین باید وسواس داشته باشیم تا سالم بمونیم من هم با شما موافقم. اما فکرشو بکنین ما می خوایم از خودمان و اطرافیانمون در قبال یک ویروس محافظت کنیم اگر قرار باشه با کمالگرایی بخوایم این کارو بکنیم یعنی باید تمام محیط خونه، محیط شهر اعم از مغازه ها، محل کار، وسایل حمل و نقل و … همه رو کاملا مطمئن شیم که بهداشتی و سالمن باید تمام آدمهای اطرافمون رو کنترل کنیم تا مو به مو مسائل بهداشتی رو رعایت کنن. باید جلوی تمام فکرای مربوط به بیماری رو سد کنیم و نزاریم اونا به ذهنمون خطور کنن حتی یه ذره اشتباه هم می تونه یه فاجعه پیش بیاره پس نباید اشتباه کنم و نباید بزارم بقیه اشتباه کنن و هزار تا فکر اینجوری به نظرتون وقتی کرونا یک ماه یا دو ماه دیگه رفت چند نفرمون از نظر روانی و بدنی داغون داغونیم یا حتی چند نفرمون با استرسی که به خودمون تحمیل می کنیم سیستم ایمنی بدنمون رو ضعیف کردیم و راه رو برای کرونا باز کردیم؟ احتمالا خیلی هاااااااااااااااااااا

اما چکار میشه کرد؟

اول سعی کنید به شایعه ها توجه نکنید آدما تو بحران ها اضطراب خیلی زیادی دارند و همین باعث میشه که یک سری آدم سود جو برای منافع خودشون شروع به تولید شایعه کنند فرضا تعداد بازدید خبرای یک شبکه یک دفعه کلی بالا میره یا فالورهای یک صفحه اینستاگرام به شدت افزایش پیدا می کنند پس فرصت خیلی خوبی برای خبر دادن حالا هر چه تیتر خبر جذاب تر بهتر.

دوم یادتون باشه خودتون رو خیلی زیاد در معرض اخبار بد قرار ندین چون مغز آدمها تا یک حد به اخبار و خطرات توجه می کنه اگر میزان آسیب ها خیلی زیاد گزارش بشه مغز تمایل به نادیده گرفتن اونها داره و این گاها باعث میشه رفتارهای آسیب زننده بیشتر بشن به عنوان مثال وقتی خبر فوت 10 درصد اعلام میشه فرد به این نتیجه میرسه که حتما می میرم پس دستامو نمی خواد بشورم.

سوم حالا که فرصت پیدا کردین تو خونه با خانوادتون بمونین قدر اون رو بدونین و شروع کنین به امتحان کردن کارهایی که فرصتش رو نداشتید واقعیت اینه که دنیای شلوغ امروز ما رو خیلی از هم دور کرده پس الان که به اجبار تو خونه ایم فرصت بزارم برای شنیدن حرفای دختر نوجوانم، به کیکی که مدت ها می خواستم بپزم، به غذایی که دستورش رو از ایستا گرفتم، فیلمایی که نتونستم ببینم و …

چهارم بهداشت رو در همون حدی که از منابع موثق و رسمی اعلام میشه رعایت کنید مثلا شستن دست ها یک بار به مدت 20 ثانیه کافی است خودتون رو درگیر آداب وسواسی نکنید.

و پنجم داشتن استرس به شدت به سیستم ایمنی آسیب می زنه و لازمه از بین بردن این ویروس داشتن سیستم ایمنی قوی ست پس خودتون رو با تمرینات تنفس عمیق و ریلکسیشن اروم کنید و دعا کنید برای سلامت هممون چون دعا تاثیر روانی عمیقی بر سلامت داره هم چنین الان که مجبورین تو خونه بمونین از تکنولوژی استفاده کنین و با هم تماس تصویری بگیرین تا فاصله هاتون کمتر احساس شه اما حواستون باشه زیاد هم تو شبکه های اجتماعی پرسه نزنین چون پرن از شایعه.

مواظب سلامت روان و جسمتون باشید ایام به کام.

راضیه ایراندوست دکتری روانشناسی سلامت


1529309887_J7zK5.jpg
18/آگوست/2018

بچه های امروز فراتر از زمان اند، از بدو تولد گوشی به دست و لپ تاپ دیده به دنیا آمده اند و ساعت ها وقت خود را با این فناوری های روز سپری می کنند.
بچه های امروز فراتر از زمان اند، از بدو تولد گوشی به دست و لپ تاپ دیده به دنیا آمده اند و ساعت ها وقت خود را با این فناوری های روز سپری می کنند. زمانی نه چندان دور بازی های ما به یک توپ پلاستیکی، چرخ دوچرخه، سوار شدن بر چوب و .. خلاصه می شد.

اگر چه بازی برای نشاط روحی و تخلیه انرژی کودک نیاز هست اما بی توجهی به نوع بازی می تواند اثرات سوئی بر ذهن و جسم کودک داشته باشد. امروزه همگام با پیشرفت فناوری، بازی ها و سرگرمی های کودکان نیز رشد می یابد؛ بازی هایی که نه تنها سودی برای کودک ندارد بلکه باعث بروز بسیاری از ناهنجاری های جسمی و ذهنی از جمله بیش فعالی، پرخاش، جمع گریزی و انزوا در کودک می شود.

ساعت ها پای رایانه نشستن و بدون کمترین حرکت فیزیکی با گوشی تلفن همراه بازی کردن به تدریج تبدیل به عادتی می شود که آن نیز به نوبه خود منجر به بروز مشکلات بینایی و اسکلتی در کودک می شود.

فناوری و بازی های رایانه ای خواسته یا ناخواسته وارد خانواده ها شده است و اگر بخواهیم آن را نادیده بگیریم و فرزندان مان را از داشتن این بازی ها محروم کنیم، حرص و ولع بیشتری در کودکان برای پرداختن به چنین بازی هایی ایجاد و آنها به دور از چشم والدین این کار را انجام خواهند داد.

از سوی دیگر اگر در این زمینه، نظارت کافی بر کودکان مان نداشته باشیم به حتم با خطرهای روحی، روانی و جسمی فراوانی تهدید می شوند.

تانسو دختر دو ساله به گفته والدینش عاشق گوشی همراه و تبلت است؛ به تلگرام و عکس های مخاطبان علاقه شدیدی دارد و روزانه حداقل 2 ساعت با گوشی تلفن سرگرم است.

عرفان 13 ساله به گفته پدرش از صبح تا شام در دنیای مجازی سیر می کند و حتی غذا و تکالیف اش را هم در حین بازی انجام می دهد.

آنچه که در این میان نباید از نظر دور داشت، نقش والدین و کوتاهی آنها در گرایش کودکان به بیماری عصر مدرن است که با دست به سر کردن کودک به دلیل خستگی ناشی از کار و یا بی حوصلگی و تنبلی، وی را به دام فضای مجازی، گوشی تلفن و رایانه رهنمون می کنند.

**عوارض استفاده از فناوری های مجازی بعضا جبران ناپذیر است

به گفته روانشناس کودک و نوجوان متاسفانه این مساله اساسی و همه گیر شده است. وی با بیان اینکه دوران کودکی دوره نشاط و تفریح است، اظهار کرد: قشری که می تواند دورانی را سپری کند تا برای بزرگسالی پیش زمینه رشد و تعالی باشد، متاسفانه با سیر در دنیای دیجیتال جسم و روح خود را ضایع می کند.
وی با بیان اینکه متاسفانه گرایش کودکان و نوجوانان به دنیای مجازی و استفاده از تبلت و گوشی در برخی موارد حالت اعتیاد دارد و کودک را به عوارضی مثل افسردگی، اظطراب و اختلال روانی مبتلا می کند، افزود: در برخی موارد کار به بستری کودک در بیمارستان روانی نیز کشیده شده است.

روانشناس کودک و نوجوان نقش والدین را در این امر کم تاثیر ندانست و گفت: محیط خانواده و اجتماعی در عملکرد کودک دخیل است و شرایط به سمت کاهش فعالیت های بدنی و گروهی کودکان سوق یافته است.

زمانی خاطرنشان کرد: بعضی وقت ها والدین با تهیه و در دسترس قرار دادن گوشی، تبلت و فضای مجازی بر این باورند که برای فرزندشان امکانات ایجاد می کنند در حالی که فقط کودک را از اجتماع محروم می کنند.

روانشناس کودک و نوجوان در واکاوی علت این معضل، 90 درصد مشکلات را با منشاء خانواده دانست و گفت: خانواده ها باید برای هر ساعت کودک برنامه داشته باشند و آنها را صرفا به انجام تکالیف وادار نکنند بلکه فعالیت های جسمی، ورزش و بازی کودک را نیز مد نظر قرار دهند.

زمانی با تاکید بر مهم شمردن تفریح و بازی کودک نیز خاطرنشان کرد: کلاس های اضافه بر دروس مدرسه نیز مفید نیست و کودک باید بعد از مدرسه تفریحات سالم و متنوعی داشته باشد.
دوستی با کودک، بازی کردن، نظارت منطقی بر رفتار کودک و کنترل میزان استفاده از گوشی و فضای مجازی از جمله راهکارهای ارائه شده توسط روانشناس کودک و نوجوان در مقابله با آسیب های دنیای مجازی است.

** ضرورت چارچوب مند کردن استفاده از فناوری های مجازی توسط کودکان

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان نیز در گفت و گو با ایرنا با بیان اینکه باید استفاده از گوشی،تبلت، فضای مجازی و هر ابزار رفاهی و اسباب بازی دیگری قانونمند باشد و جنبه های جسمی و روانی استفاده از آن در کودک و خانواده در نظر گرفته شود، افزود: تهیه چنین ابزارهایی در صورت استفاده نادرست، در کنار منافع، مضراتی هم در پی دارد.
واقعیت کنونی این است که تکنولوژی مدام در حال پیشرفت است و کودکان ما نیز در زندگی روزمره و برای بودن در کنار دیگران نیاز به تسلط بر تکنولوژی دارند.

وی با تاکید بر اینکه بازی با گوشی و تبلت نباید جایگزین بازی های فیزیکی کودکان شود، خاطرنشان کرد: کودک در بازی های حرکتی و تفریحی استفاده از سایر ابزار زندگی را یاد می گیرد و وقتی با دیگر همسالان و بزرگترها بازی می کند و نقش افراد مختلف را ایفا می کند در واقع به تمرین زندگی می پردازد.

روانپزشک کودک و نوجوان ادامه داد: در این گونه بازی ها کودکان ارتباط و گفت و گو را یاد می گیرند، توجه به احساسات و عواطف دیگران را می آموزند و بسیاری از مهارت های دیگر حسی و حرکتی کودک در این گونه بازی ها پیشرفت می کند.

وی با بیان اینکه کودکان کوچک تر که به طور معمول در کنار خانواده و یا در محیط های کنترل شده مثل مدرسه و مهد کودک هستند، نیازی به گوشی همراه و ایمیل ندارند، اظهار کرد: ارتباط با افراد ناشناس می تواند به آنها آسیب بزند و مهار این گونه روابط برای والدین دشواراست و نظارت بر آن همیشگی نیست.

روانپزشک کودک و نوجوان با ارائه راهکارهایی برای استفاده از این وسایل، به والدین توصیه کرد در فضای ارتباط مجازی کودکان و نوجوانان نظارت داشته باشند و در هرسنی که کودک را با تبلت آشنا می کنند قوانین استفاده از آن را نیز به کودک آموخته و خود نیز رعایت کنند.
وی خاطرنشان کرد: والدین بدانند ابزارهایی که برای شما گران قیمت است را به سرعت در دسترس کودکان قرار ندهند؛ همچنین کودکان نباید بیشتر از 30 دقیقه تا یک ساعت در روز از تبلت استفاده نکنند.





سوالی دارید

اکنون با ما تماس بگیرید


شماره های تماس:

09395491004
09105911004
03432487417



دنبال کنید

شبکه های مجازی

با ما در شبکه های مجازی همراه باشید.